WEBINAR 2
Strefy biocenotyczne w mieście
25 września 2024 r., 10.00–12.00
Czy mieszkańcy miast potrzebują kontaktu z dziką przyrodą a nie tylko zadbaną i bezpieczną zielenią? Badania przeprowadzone w ramach projektu Miejskie ostoje bioróżnorodności wskazały, że 81% mieszkańców miast widzi miejsce dla dzikiej przyrody w mieście. Pokazuje to, że obserwujemy zmianę w oczekiwaniach estetycznych, inspirowaną zmianami w sposobie utrzymywania miejskiej zieleni na bardziej ekstensywne.
Inne badania wskazują, że brak kontaktu z przyrodą, szczególnie u dzieci może być jednym ze źródeł deficytów rozwojowych i słabej kondycji psychicznej. Odpowiedzią na te potrzeby może być zakładanie różnej wielkości stref biocenotycznych na wszelkiego rodzaju terenach miejskiej zieleni, w celu z jednej strony zapewnienia ochrony konkretnych gatunków czy siedlisk. Z drugiej – kontaktu z przyrodą i budowania świadomości ekologicznej mieszkańców.
„Strefy biocenotyczne to nowe, nieformalne określenie, które rozumie się jako niewielkie strefy, całe części parków czy innych terenów zieleni wydzielone w celu ochrony różnorodności biologicznej i dzikiego życia” – wyjaśnia Kasper Jakubowski w Standardach utrzymania terenów zieleni w miastach. Poprzez ograniczenie ich użytkowania zapewniają możliwość schronienia, rozrodu czy migracji różnym gatunkom zwierząt. To kluczowe działanie w dobie zmiany klimatu i kryzysu bioróżnorodności, ze względu na rosnącą rolę miast w ochronie przyrody.
Dzięki webinarium dowiesz się między innymi:
- Jaka jest rola korytarzy ekologicznych w mieście?
- Czy sukcesja naturalna może być narzędziem kreowania miejskich terenów zieleni?
- Jakie są przykłady dobrze funkcjonujących stref biocenotycznych różnej wielkości?
- Jaką rolę ostoje przyrody odgrywają w zwiększaniu bioróżnorodności i adaptacji miast do zmiany klimatu?
- Jakie obawy mogą mieć mieszkańcy wobec dzikiej przyrody?
- Jakie jest znaczenie edukacji ekologicznej i kontaktu z dziką przyrodą dla jakości życia mieszkańców miast?
Zdobyta wiedza pomoże Ci:
- lokalizować i wyznaczać strefy biocenotyczne na różnych terenach zieleni,
- planować zarządzanie takimi strefami,
- wykorzystywać ostoje bioróżnorodności w edukacji ekologicznej,
- adresować potencjalne obawy mieszkańców wobec dzikiej przyrody.
Zaproszeni goście:
Kasper Jakubowski
Dyrektor merytoryczny i współtwórca Forest Maker oraz prezes Fundacji Dzieci w Naturę. Architekt krajobrazu, edukator i popularyzator czwartej przyrody. Autor ebooka Czwarta przyroda: sukcesja funkcji i przyrody nieużytków miejskich oraz scenariusza i ilustracji do ścieżki o czwartej przyrodzie na Kopcu Powstania Warszawskiego w Warszawie.
Twórca roślinnych instalacji artystycznych – realizuje projekty na styku ekologii, architektury i sztuki (Retrowersje, Antropocen, InGarden czy Narracje). Projektant zieleni na kilkudziesięciu osiedlach w Polsce (m.in. nagrodzonej zieleni na osiedlu Nowy Strzeszyn w Poznaniu). Uczestnik projektu CoAdapt: Osiedle z Klimatem na SGGW. Inicjator powstania Stacji Natura w Żabich Dołach w Zielonkach.
Projektuje i sadzi w całej Polsce mikrolasy metodą Miyawaki. Posadził pierwszy mikrolas na Manhattanie w NYC. Laureat nagrody w konkursie Zaprojektowane po Ludzku za posadzenie mikrolasów w Poznaniu. Od lat wypracowuje i wdraża zasady regeneracyjnego projektowania, renaturyzacji i rozwiązań opartych na przyrodzie (NbSs).
Tomasz Niewczas
Urzędnik, główny specjalista ds. ogrodnictwa Zarządu Zieleni m.st. Warszawy, autor profilu ZielonyŻoliborz na Facebooku, architekt krajobrazu i Żoliborzanin.
Od kilku lat zapuszcza parki, którymi zajmuje się zawodowo aby pokazać, że są nie tylko miejscami dla ludzi ale także dla przyrody.
Dyskusję poprowadziła:
Karolina Maliszewska
Prezeska Fundacji Sendzimira, redaktorka Standardów utrzymania terenów zieleni w miastach. Z wykształcenia m.in. psycholożka środowiskowa, specjalizująca się w zagadnieniach związanych z kształtowaniem świadomości ekologicznej.